Kailan ako hahatsing?

Habang bumibili ng ice cream for the third time si Akuh (Korina) kanina, natahimik ako. Malakas ang ihip ng hangin at makulimlim. Una, iniisip ko ang mga plate na uunahin ko pag-uwi ko sa bahay. Pangalawa, naisip kong bibili ako ng ice cream kinabukasan na lang (kailangan kong magtipid he he). At pangatlo, parang nananaginip ako.

*kisap-mata*

*kisap-mata*

*kisap-mata*

Gising ako. Hindi iyon panaginip. Tahimik pa rin ako. Kinuha na ni Akuh ang ice cream niya. Hinihintay na lang niya ang sukli na magiging pamasahe niya sa LRT-MRT ride niya.

*kisap-mata*

Hindi ko alam kung bakit di ako makapaniwala.

*kisap-mata*

*kisap-mata*

*kisap-mata*

Wala nga akong tutuli sa tenga. Naririnig ko nang malinaw ang awit. Ang koro. Sinabi ni Akuh, gusto niya ang kantang iyon. Naririnig din pala niya iyon.

Amfufuners. (galing ito kay Grazie, by the way ha ha)

Magdadalawang buwan na matapos kong hilinging marinig ang kantang iyon. Marinig mula sa isang publikong lugar at hindi sa iPod ko.

Naging malabo yata ang paghiling ko sa Kanya. Dahil hindi malinaw kung ano na ang dapat kong gagawin matapos marinig iyon. Ang dream harana song. AAAAAAAAAHHHHH!

Punung-puno na ng anghang ang buhay ko. Huwag Ninyo akong pahirapan sa pag-iisip, Lord!